ვფიქრობ, არაფერია
იმაზე რთული, შეინარჩუნო დიდსუ-ლოვნება, როდესაც შეურაცხგყოფენ და თანაც-სრულიად უმი-ზეზოთ.
ამ დროს გული თითქოს ნაწილ-ნაწილ გვეგლიჯება. ჩვენ ვამბობთ: „ნუთუ ღმერთი არ ხედავს,
რომ ამაოდ ვითმენთ? ნუთუ იგი ჩვენს მტერს არ დასჯის? ეს უკანასკნელი რისთვის ზეიმობს...