ლოცვა გვიხსნის ყოველგვარი განსაცდელისაგან და წყალობაც არ მოგაკლდება

   უფალი ამბობს: და ყოველსა რაოდენსა ითხოვდეთ ლოცვასა შინა სარწმუნოებით, გეყოს თქუენ (მათ. 21,22). რას ნიშნავს ეს? იმას, რომ რწმენით ლოცვას უდიდესი ძალა აქვს. რითი დავამტ-კიცოთ ეს? სვინაქსარში ვკითხულობთ, „ლოცვის ძალა დიდია: მისი ძალით იონა ვეშაპის მუცელში, როგორც სახლში, ისე იყო; ლოცვამ ეზეკია სიკვდილის კარიბჭიდან დააბრუნა და სამი ყრმა ცეცხლის ალიდან იხსნა; ანა სამოელის ლოცვამ უნაყოფობისაგან იხსნა, და-ნიელი გამძვინვარებული ლომის კლანჭებიდან." (სვინაქსარი, 19 აგ-ვისტო).

   ლოცვა იმ შემთხვევაშიც არ უნდა მივატოვოთ, როდესაც უფალი ჩვენი სურვილის აღსრულებას აყოვნებს, ჩვეულებრივ, რა ხდება ხოლმე ასეთ მომენტებში? როცა განსაცდელი გვეწვევა, ვევედრებით უფალს და შეწევნას ვთხოვთ, მაგრამ თუკი განსაცდელიდან მალე არ ვიხსნით თავს, სულმოკლეები ვხდებით. განა ასე არ უნდა ხდე-ბოდეს? რა თქმა უნდა, არა! ისმინეთ, რას ამბობს უფალი: არა მარტო რაღაცას, არამედ ყველაფერს მიიღებ, თუკი რწმენით ითხოვ. ეს იმას ნიშნავს, რომ თუკი უფალი დიდი ხნის მანძილზე არ გვისრულებს სურვილს, ამან არ უნდა დაგვაბრკოლოს, მან უფრო კარგად იცის, როდის უნდა აგვისრულოს თხოვნა, ან რა უნდა აგვისრულოს და რა-არა.

   ერთ ქალაქში იყო მოსამართლე, რომელსაც არც უფლი ეშინოდა და არც ხალხის რცხვენოდა. იმავე ქალაქში ცხოვრობდა ერთი ქვრივი, რომელიც მოსამართლესთან მივიდა და სთხოვა, დაეცვა იგი მოწი-ნააღმდეგისაგან, მოსამართლეს კი ეს არ სურდა. ბოლოს კი თავის-თავს უთხრა:

   -მიუხედავად იმისა, რომ ღმერთის არ მეშინია და ხალხის არ მრცხ-ვენია, რახან ეს ქალი არ მასვენებს, დავიცავ მას, რომ აღარ მოვიდეს და აღარ შემაწუხოს.

   და თქვა უფალმა: ისმინეთ, რასა-იგი მსაჯული სიცრუვისა იტყვის. ხოლო ღმერთმან არა-მე ყოსა შურისგებაჲ რჩეულთა მისთაჲ, რომელნი ღაღადებენ მისა დღე და ღამე, და სულ-გრძელ არს მათ ზედა? გეტყჳ თქუენ: ყოს შურისგებაჲ მათ-თჳს ადრე (ლუკ. 18, 2-8), ამიტომ ვისწავლოთ მოთმინება ლოცვის დროს, ისე, როგორც მოციქული გვასწავლის: ლოცვასა განეკრ-ძალენით, იღჳძებდით მას შინა მადლობით (კოლ. 4,2), და ასე-ვე, ყოვლითა ლოცვითა და ვედრებითა ილოცევდით ყოველსა ჟამსა სულითა (ეფეს. 6,18). ამასთან, ისიც ვისწავლოთ, რომ გამუდ-მებით უნდა ვილოცოთ, თან, როგორც იაკობ მოციქული ამბობს: (იაკ. 1,6), ამასთან, ღრმად უნდა გვწამდეს, რომ ჩვენს თხოვნას უფალი შეისმენს და წყალობას მოგვივლენს. ამინ.

„სვინაქსარი". ტომი II.