ქმარი ცოლის თავია, მაგრამ–არა ბატონი.

***

   ქალი, როგორც ადამიანის ნეკნიდან აღებული, ახლოსაა მის გულთან და ქმრის გულში უპირველესი ადგილი უნდა ჰქონდეს მიჩენილი.

***

   დედაკაცი ისეა, როგორც თანამგზავრი–პლანეტა, რომელიც თან ახლავს ქმარს, ამქვეყნიურ გზაზე, იგი გაუმრუდებელი სიმართლით უნდა უძღვებოდეს მის შინაურ ყოფას და მის ირგვლივ სათნოებისა და კეთილგონიერების მოკრძალებულ შუქს ჰფენდეს.

***

   სიძულვილის ღირსია ქალი, რომელსაც შვილები ჰყავს და მაინც შეუძლია, მოწყინებაში იყოს.

***

   მხოლოდ საშოში ტარება კი არ ხდის დედად, არამედ–შვილების კეთილად აღზრდა.

***

   შენ შვილების ხორციელ მამად იწოდები: სულიერი მამაც იყავი.

***

   თუ შვილების შობა შეძელი, მათი კრგად აღზრდაც უნდა შეძლო, რათა ღირსეულად ატარო მამის სახელი.

***

   არ არსებობს აღზრდაზე უმაღლესი ხელოვნება. მხატვარი და მოქანდაკე მხოლოდ უსიცოცხლო ქანდაკებას ქმნის, ბრძენი აღმზრ-დელი კი ქმნის ცოცხალ სახეს, რომლის ცქერაც ღმერთსაც უხარია და  ადამიანებსაც.

წიგნიდან – "სულიერი მდელო”